Գրավոր խոսքին ուղղված աշխատանքներ
Տեքստը գրավոր պատմի՛ր որևէ հերոսի անունից։
Օրինակ՝ Տեսքտը փոխադրի՛ր աղվեսի անունից։
Պոչատ աղվեսը»
«Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թեոնց ապրի աշխարհում այդպես խայտառակ: Եվորոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռքքաշենիրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց և սկսեց նրանց գլխին քարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենցպոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
Փոխադրած
«Ես իմ պոչը թողեցի թակարդում և միտք արեցի, թե ոնց ապրեմ աշխարհում այդպես խայտառակված: Եվ որոշեցի մյուս աղվեսներին էլ համոզեմ, որ ձեռք քաշեն իրենք պոչից: Ես բոլոր աղվեսներին հավաքեց և սկսեցի նրանց գլխին քարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենց պոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ է: Բայց մի աղվես ինձ պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
<<Անխելք մարդ>>
Ժամանակով մի մարդ կար. որքան սովորում էր չեր հասակնում ինչ է կատարվում նրա դեմսը, որքան չարչարվում էր, դարձյալ միևնույն անխելք էր մնում։
նա շատ էր սովորում, բայց սխալ, ոչմիբան չե՝ր անում։
մտածում էր նա, սխալը նա է որ նա չեր աշխատում և նստած մնում էր, նա մտածում եր որ նա սովորում էր։
― Բարևվ տղա ի՞նչես անում այսեղ՞
―Ես չեմ հասկանում ինչու ես չեմ կարող սովորել գրել և աշխատել, ես միայն կարող եմ խոսալ
― Դու ոչ աշխատումես,ոչ սովորում
― Բայց ի՞նչեմ սխալ անում
ԵՎ այդ մարդը տեսավ սիրուն աղջիկ
― Նաիր նա ինչ սիրուն է
Աղջիկը մոտենում է նրանց դեմ։
― Սիրուն աղջիկ, կարողես ասել, ինչ եմ սխալ անում որ փող չեմ աշխատու։
Աղջիկը նայես նրան և ասաց։
― Դու չեիր սովորել դպրոցում։
ԵՎ նա գնաց։
ԵՎ այդ մարդը մնաց անխելք։
Անխելք մարդը ձայնավորեր
Ստեղծագործական աշխատանք ռոդարիական (երևակայական երկանդամություն) մեթոդով։
Գալակտիկա ամպեր
Կար մի գալակտիկա նա ուզումեր ամպ, նա շատ եր ուզում և նա գտավ նրան, նա շատ ուրախ եր և ամպերը գալակրիկան կերան։ Կես գալակրիկան մնացեր էր , և գալակտիկան դարել է գալակտիկա ամպեր:
Ուղղաթիռով Կարմիր գլխարկը
Բրիֆ ! Բրուֆ! Բրաֆ!
Ջանի Ռոդարի
տառատեսակ:
տպել
Երկու երեխա բակում խաղաղ խաղացին. Նրանք հատուկ լեզու են հորինել, որպեսզի կարողանան խոսել միայն միմյանց հետ, և ոչ ոք չհասկանա նրանց։
- Կարճ, կարճ! ասաց առաջին տղան։
- Բրաֆ, բրա՛ֆ։ – պատասխանեց մյուսը: Եվ նրանք ուրախ ծիծաղեցին:
Երկրորդ հարկի պատշգամբում նստած էր մի բարի ծեր ջենթլմեն և թերթ էր կարդում։ Եվ նրա դիմաց պատուհանից դուրս էր նայում մի ծեր կին. ոչ վատ, ոչ լավ:
Ինչքա՜ն հիմար են այս տղաները։ սինյորան ասաց. Բայց ստորագրողը համաձայն չէր նրա հետ։
«Չեմ գտնում»,- պատասխանեց նա։
«Չե՞ք սկսում պնդել, որ հասկանում եք, թե ինչի մասին են խոսում։ հարցրեց սինյորան։
- Գերազանց հասկացողություն: Առաջին տղան ասաց. «Ինչ գեղեցիկ օր է»: Իսկ մյուսը պատասխանեց. «Վաղն ավելի լավ է լինելու»։
Տիկինը խոժոռվեց, բայց ոչինչ չասաց, քանի որ այդ ժամանակ երեխաները նորից խոսեցին իրենց լեզվով։
- Մարասկի, Բարաբասկի, Պիմպիրիմոսկի: ասաց առաջին տղան։
- Բրաֆ! – պատասխանեց մյուսը: Եվ նրանք նորից սկսեցին ծիծաղել։
Այս անգամ էլ կհոգաս նրանց հասկանալ։ – բարկացավ ծեր սինյորան։
-Իհարկե։ – ժպտալով պատասխանեց հին բարի սինյորը: – ասաց Առաջինը: «Լավ է, որ մենք ապրում ենք երկրի վրա»: Իսկ երկրորդը պատասխանեց. «Աշխարհն այնքան գեղեցիկ է»։
-Իսկապե՞ս նա այդքան հիասքանչ է: – զարմացավ պառավը:
- Կարճ! Բրաֆ! Բրաֆ! պատասխանեց ծեր ստորագրողը.
Աղբյուր
Ինչ եմ ես սովորել Մայրենիից, և ինչ եմ ես սիրում։
Ողջուին…
Ես Գաբրիելան եմ, և սովորել եմ գեղեցիկ գրել, կարդալ, սիրում եմ հայկական կոմիքսներ, իսկ գրքերը հատկապես հետաքրքիր են, ես սիրում եմ հայերենը, քանի որ այն իմ մայրենի լեզուն է, և սովորել եմ ճիշտ գրել հեքիաթներ։